Η σειρά «Urban Silence» είναι ένα έργο σε εξέλιξη που εστιάζει στη διαρρηγμένη σχέση ανθρώπου – φύσης μέσα στο σύγχρονο αστικό ιστό.
Στην πρόσφατη πανδημία, αναζητήσαμε απεγνωσμένα περιοχές πράσινου στις γειτονιές μας και διαπιστώσαμε την αξία του ελεύθερου κοινόχρηστου χώρου για την σωματική και ψυχοκοινωνική μας υγεία. Ο τρόπος που δομούμε τις πόλεις μας αντανακλά τις προτεραιότητες μας καθώς και τη θέση που κατέχει η φύση στον αξιακό μας χάρτη. Μόλις αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι είναι ισότιμος και ζωτικός παράγοντας για την επιβίωση και την ισορροπία μας.
Η παγκόσμια οικολογική κρίση που βιώνουμε σήμερα εκδηλώνεται ίσως με τον πιο ανησυχητικό τρόπο στο πρόβλημα της διαχείρισης του πλαστικού, με πρόσφατες μελέτες να καταγράφουν την παρουσία μικροπλαστικών από τα βάθη των ωκεανών έως το ανθρώπινο αίμα. Καθώς το πλαστικό δεν βιοδιασπάται και λίγα είδη του ανακυκλώνονται στην πράξη, καταλήγει να μολύνει τον πλανήτη και εμάς τους ίδιους. Ωστόσο, συνεχίζουμε καθημερινά να εφαρμόζουμε τα ίδια συστήματα παραγωγής και κατανάλωσης χωρίς συναίσθηση των πράξεων μας.
Οι αγωνίες μου για την περιβαλλοντική υποβάθμιση, την αλόγιστη παραγωγή και κατανάλωση και την υπόστασή μας ως έλλογα και ηθικά έμβια όντα σχημάτισαν σταδιακά έναν οπτικό διάλογο μέσα μου: μπορεί η Φύση να τύχει αξίας και σεβασμού; Σε τι είδους “αστική ησυχία” ζούμε;
Βιογραφία
Η Λύβια Σταυρακάρα μεγάλωσε στην Καβάλα και με το πέρας των σπουδών της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται ως καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Είναι ερασιτέχνης φωτογράφος και η συστηματική της ενασχόληση ξεκίνησε το 2016 παρακολουθώντας σεμινάρια σε διάφορες φωτογραφικές ομάδες. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας μέσω των σεμιναρίων και των διαγωνισμών που διακρίθηκε.